Wetenschap
Wetenschap
Perspectiefverbreding
Het bieden van nieuwe perspectieven aan onszelf en aan de samenleving, willen we realiseren door kennis te nemen van de wetenschap en die niet vermijden. Wij willen ons realiseren dat de Bijbel geen wetenschapsboek is, maar gebaseerd op geloof van mensen, geïnspireerd door de Heilige Geest van God, die spreekt tot en is geschreven voor de harten van mensen van alle tijden, geslachten en culturen. Het Woord is de waarheid, maar wat middels proefondervindelijk bewijs door de wetenschap onomstotelijk is aangetoond, moet mee van invloed zijn op de wijze waarop we de Bijbel lezen: niet andersom.
De Bijbel blijft waarachtig, ook juist met het proefondervindelijk bewijs van de wetenschap. Immers: God spreekt zichzelf niet tegen, niet in Zijn Woord en niet in Zijn schepping. Die twee zijn één. Daarom mogen en moeten we de wetenschapskennis mee als uitgangspunt van onze Bijbelkennis hanteren. Zelfs belang zien in het zoeken naar het Bijbels perspectief van de nieuw verworven wetenschap.
Schepping
We staan open voor wat leeft in de wereld en willen waar dat mogelijk is mensen aanspreken door Bijbelse waarheid te bevestigen met kennis van de wetenschap. Een goede samenhang in bewezen kennis van de wetenschap, met de kennis die beschreven is in de Bijbel over het ontstaan van de wereld, is van groot belang voor een eerlijke bejegening van mensen die komen met oprechte vragen over de schepping. Wij vragen ons niet af – zoals sommigen doen – of God een steen kan tillen die groter is dan Hijzelf. Wel vragen we ons serieus af wat een Bijbelse interpretatie kan zijn van periodes in de scheppingshistorie, waarin wordt gesproken van neanderthalers, dinosaurussen, ijstijd en morenen in het landschap. Wij twijfelen geheel niet aan een schepping in zes dagen. We zoeken juist nieuwsgierig naar een situering van de dingen waar de Bijbel die mogelijk aanreikt. Wij weerleggen de evolutietheorie als serieus te nemen tegenhanger van de schepping. Maar herkennen en erkennen beslist dat de aarde een zekere mate van evolutie heeft ondergaan in de zin van een aantal historische en ecologische stappen. Het zijn ontwikkelingen die nergens door de Bijbel bestreden worden, en ons zelfs door de Bijbel worden aangereikt. De aarde is zonder twijfel ouder dan de eerste scheppingsdag waarin wij leven, dat leren ons zowel Bijbel als de wetenschap samen. Immers: als de Bijbel ervan spreekt dat de aarde woest en leeg was, weten wij dat er logischerwijs sprake van een ijstijd geweest moet zijn, waarvan ook de wetenschap ons leert.
Prehistorie
Wij menen dat er overtuigende gronden zijn voor de stelling, dat wij leven in een nieuwe schepping, die geschapen is nadat een eerder geschapen schepping (de prehistorie) ten onder ging. Een schepping die bestond in een tijd vóór de huidige schepping. Een prehistorie met als grote rentmeester een geschapen engel die schitterend door God gemaakt is, maar diep viel en in zijn val de toenmalige schepping (prehistorie) vernietigt, samen met hen die hij meeneemt in zijn val.
Het verwondert ons, dat hoewel de Bijbel van deze geschiedenis spreekt, we er zelden iets over vernemen in de kerk van deze dagen. De woeste leegheid waarmee Genesis een aanvang neemt, is niet zoals het voorheen was maar wel is geworden door de val van die engel. Aanvankelijk genoemd met de naam Lucifer, dat is Lichtdrager. Waarna hij door met zijn val satan te worden, de verwoesting van de schepping veroorzaakt: en de aarde nu was woest en leeg en duisternis lag op de vloed… Een woeste leegheid die hij daarop heeft veroorzaakt in de prehistorie. God staat hem en zijn volgelingen dat toe, alvorens zijn lichaam tot as op de grond te maken, zodat zij niet meer dan geesten van gevallen engelen zijn. Hij is aanvankelijk rentmeester van de prehistorie – woont ook in Eden, Gods hof – maar viel af van God. Met zijn val wordt een einde aan die schepping gemaakt, waarvoor God hem als rentmeester verantwoordelijk houdt. Na die verwoesting heeft God op zekere tijd, in zes dagen, een nieuwe schepping gemaakt. Daarin is de mens aangesteld als rentmeester. Zo heeft God de verwoesting teniet gedaan.
De Joodse jaartelling tot Messias en Christus Jezus de Priesterkoning, beschouwen wij daarom als behoorlijk serieus en Bijbels te nemen. En een wetenschap die hier en daar spreekt van miljarden jaren, wijzen wij evenmin af, omdat we niet weten hoelang de voortijd – die eerste schepping, de prehistorie, heeft bestaan. Hoe oud de aarde is weten we niet, wel wanneer die ongeveer moet zijn bekleed met de huidige schepping. Wij zijn dus geen aanhangers van het creationisme zonder de zes dagen los te zien van de voorgeschiedenis waar de Bijbel op duidt. Zonder de voorgeschiedenis te begrijpen is er in feite sprake van ongegrond fundamentalisme.
Nieuwe schepping
Als God ten slotte – de tweede schepping (die van de mens) overziend – zegt dat die goed was (zie Genesis 1: 31), dan betekent dit voor ons niet dat de stenen die in de periode van woeste leegheid in het Nederlandse landschap terechtkwamen – door wetenschappers aangeduid met ijstijd – daar op dat moment niet al lagen. Wij geloven namelijk dat de schepping enkel en alleen goed en volmaakt is vanaf het eerste begin omdat God Zijn eigen Zoon in de schepping schiep. Morenen in het landschap verhinderen het zicht op de volmaaktheid niet. Het totaal van Zijn plan overziend, zag Hij dat het goed was in Christus. Niet het feit dat er nog geen menselijke zondeval is geweest, deed God opmerken dat het goed was. Het was immers al in de hemel verkeerd begonnen met de val van de engelen? Niet verkeerd omdat God niet wist wat Hij deed, maar omdat de eerste rentmeester die in Eden leefde, afviel van God: Lucifer. Zoals ook wij als zijn kinderen in Zijn ogen goed zijn, hoewel wij niet zonder zonde zijn, maar Christus in ons hart dragen. Stenen in het landschap, en stenen in de ziel van mensen, bederven Gods uitzicht niet. Dat moet ook de kerk niet doen, maar juist uitzicht bieden op God door stenen weg te nemen. Zolang stenen niet spreken moeten wij mensen dat doen: van Gods grote liefde voor de mens. God moedigt ons immers aan om stenen bijeen te brengen en die ook weer van ons te werpen? Om dode stenen te vormen aan de groeve en daaruit opgetrokken levend te maken. Ja, met die levende stenen bouwt Hij Zijn derde tempel. Niet in de stad Jeruzalem, maar in de stad van de levende God door Christus vorm gegeven over de gehele aarde: Israël een volk wonend op de gehele aarde.
