Evangelisatie
Evangelisatie
Dankbaarheid
We zijn enthousiaste mensen, vol van de Geest van de Here Jezus. Mensen die ernaar verlangen om dat wat ze gezien en gehoord hebben van de Here Jezus, door te geven aan anderen. Niet in het bijzonder door woorden, maar vooral vanwege werken die door dankbaarheid gedreven worden gedaan. Niet het uit zijn op wondertekenen en de drang tot evangelisatie, maar het werk van Gods Geest onder ons en de opbouw van een gemeente naar het Woord, maakt ons charismatisch. Wij willen allereerst daden, geen woorden. Zeker niet alleen woorden. Wij evangeliseren bewust niet, maar kiezen ervoor om te werken, dat wel. Want evangelisatie schaadt het werk van Christus en heeft het imago van Jahweh besmeurd, omdat het veelal alleen maar de uitbreiding van de kerk tot doel had en niet de lijdende mens op het oog had, waarvoor Christus leed. Onze evangelisatie werkt en spreekt vanzelf door de werken. Dichtbij en veraf.
Het veld staat voor het werkveld van de kerk. Schoven binden staat voor het gemeentewerk. Veldwerkers zijn mensen die bereid zijn hun tijd, geld en privacy in te zetten voor het werk wat ze doen. Alleen door investeringen komen we tot vruchtbaarheid en groeit de schat in de hemel en gaat ieder in de kerk groeien in geloof. Daarbij gaat het niet in de eerste plaats om het bijeenbrengen van grote aantallen, juist niet. Het gaat om de relatie met God, die met jezelf en die met elkaar. Dus gaat het om de harten van mensen en om relaties met die mensen.
Wij herkennen in Zijn Woord dat God zijn liefde doet werken via relaties, zowel in de gemeente als (door ons) in de wereld. Vanuit het aangaan van relaties wil Hij dat we zorg hebben voor de mensen die binnenkomen. Zorg, die er niet alleen op gericht is dat iemand slechts ontvangt, maar naast het ontvangen ook zo spoedig mogelijk wordt geleerd om zorg te geven. Het leren verstaan van het Woord en van de Geest die persoonlijk tot ons spreekt, is een voorwaarde voor gemeentegroei. Mensen worden binnengebracht omdat in de wereld onze groei in de liefde wordt opgemerkt. Ze komen mee nadat een vriendschapsrelatie is ontstaan en zijn onder de indruk vanwege dat wat we doen. Zo willen we in alles het hoogste gebod een plaats geven: God liefhebben boven al en de naaste als onszelf.
We beschouwen het als een absolute opdracht van God aan de kerk van Christus, om mensen te genezen en vrij te maken van de duisternis. Dat mag echter niet samengaan met evangelisatie en het winnen van zielen. Want niet evangelisatie, maar de stille zorg voor de medemens is de enige aanvaardbare wijze van evangelisatie. Zo is het ambt van diaken in de kerk van Christus altijd verbonden geweest aan de bediening van herder en evangelist. Want in het zorgend hart van de herder, en het gelovig strijden in gebed door de evangelist, gaat het niet in de eerste plaats om de uitbreiding in grote getallen maar juist om de zorg voor het individu.
