Andreas Manna Stichting
Andreas Manna Stichting
Weduwen en wezen
Weduwen, wezen en vreemdelingen. Dat zijn de mensen waar de kerk van Christus zich om hoort te bekommeren. De middelen die wij uitsparen door geen kerkgebouwen te bouwen, geen voorgangers te betalen, wenden wij aan en zetten wij in als een zegen voor de armen van deze wereld. Paulus werd uitgezonden met de opdracht om de armen te gedenken, en dat deed hij ook. Hij bracht ze bijeen in huisgemeenten. Hij bouwde geen torens, gewelven en kathedralen, maar stichtte gemeenschappen van mensen die arm waren om allerlei verschillende redenen. Hij leerde ze alles te delen met elkaar. Samen waren ze rijk. Juist hij was de grote specialist in gemeentebouw, en hij leert ons hoe hij de kerk van Christus bouwde door een geestelijk vader te zijn. Het is juist door die navolgelingen van Christus geweest dat God Zijn gemeente heeft gebouwd. Bij die mensen willen wij horen, voelen wij ons thuis.
Wij beschouwen daarom het werk van de Andreas Manna Stichting (AMS) als ons zendingswerk. Daar gaat het om zorg voor kinderen in een crisissituatie in Afrika. De stichting werkt momenteel onder weeskinderen in Kenia en onder meisjes drop-outs in Oeganda. Als gemeente zetten we ons met woord en daad in voor dit werk. Daarbij zien we het evangeliserende belang van de diaconale functie van de AMS (werkend in Afrika), ook in eigen land. Goed doen laat het gezicht van Jezus zien aan een samenleving die het zicht is kwijtgeraakt op het gelaat van de arme, zij die de ogen weerspiegelen van Christus. Voor een impressie van het werk van de AMS zie: www.andreasmanna.org
Vreemdelingenwerk
De AMS richt zich niet op vreemdelingen, dat doet de huiskerk wel. Het probleem van de vluchteling ligt bij ons op de stoep. Sinds half december 2012 woonden daarom een aantal vluchtelingen bij ons, Irakezen en iemand uit Iran. Ze kwamen voornamelijk van de groep die op de Koekamp in Den Haag in tenten verbleef. Mensen die volgens onze regering illegaal rondlopen op het plekje van de aardbodem dat Nederland heet. Als criminelen worden behandeld omdat ze in ons land verblijven. Het gaat echter om mensen die ons land niet uit kunnen. Ze beschikken namelijk niet over geldige identiteitspapieren. Het land van herkomst (in dit geval Irak/Iran) verstrekt ze geen terugkeervisum. Daarom zitten ze als ratten in de val. Zodra ze proberen te ontkomen uit die val, door naar een ander land in Europa te vluchten, worden ze daar opgepakt en naar Nederland teruggestuurd vanwege Europese regels.
De overige Europese landen houden Nederland immers verantwoordelijk voor deze mensen. Dus zit er niemand op hen te wachten. Ze zijn uit hun land gevlucht. Maar wie zorgt voor hen? De vraag is waarom ze gevlucht zijn. Hoe veilig is hun land? Dat weten we immers allemaal wel? En zelfs al was het veilig, dan zijn de trauma’s zo groot, dat ze niet in staat zijn terug te keren vanwege de angst die in hen is. Maar dat ze ook nog niet eens veilig zijn in ons land, hier ooit opgepakt kunnen worden omdat ze hier zogenaamd illegaal verblijven, maakt deze mensen radeloos. Zodra ze onze politie zien, denken ze aan eigen land: de intimidatie, de dreiging. Sinds ze uitgeprocedeerd zijn en door onze regering op straat gezet zijn, uitgesloten van alles wat elke Nederlander toekomt. Allemaal mensen die normaal het liefst zouden leven in eigen land en eigen taal willen spreken. Maar niet terug durven en dat daarom ook niet kunnen. Deze mensen kwamen eind 2012 in actie. Door in tenten te gaan wonen op de Koekamp in Den Haag. Zo aandacht vragend voor hun zaak. Sinds ze daar door de politie verwijderd zijn, werden ze opnieuw dakloos, zoals ze dat waren voordat ze de actie waren begonnen. Zoiets geloof je natuurlijk niet, want in Nederland kan dit toch niet gebeuren?
Illegaliteit
Naar onze overtuiging zijn er geen plaatsen op aarde waar mensen illegaal kunnen verblijven en daarom geen zorg meer mogen hebben. Zoals door een Hervormde dominee onlangs is geopperd: deze mensen zijn hier niet illegaal, maar zijn door wetgeving geillegaliseerd. Onze God daarentegen, houdt dergelijke wetgeving voor illegaal. Zolang er echter mensen illegaal in ons land verblijven waarvoor niemand zorgt, beschouwt Hij Zich één van hen. Dus is in dat geval ook onze God illegaal aanwezig in Nederland. Hij houdt wis en waarachtig onze regering verantwoordelijk voor dergelijke illegale wetgeving, maar in de eerste plaats ook Zijn kerk voor dat wat zij doet of nalaat te doen om deze mensen de juiste zorg te geven. Natuurlijk zijn er veel goede mensen die wel iets willen doen, maar in de omgeving van deze mensen zijn er weinig mensen die bereid zijn om ze onder hun dak te nemen. Zodat ze eindelijk rust hebben, niet meer voortvluchtig zijn. Bij ons krijgen ze daarom een dak, bed, een bad, te eten en waar nodig een dokter. Het is jammer en verdrietig dat we niet in staat zijn al deze zwervers te helpen. We zijn blij met hen onder ons dak. Het is ons een groot plezier, omdat de blijdschap van God hierover in ons hart is. Hij doet het ons gelukken. Het maakt dankbaar. Hij zegt: Ik zal zorgen dat je licht doorbreekt, Ik ga voor je uit en ben je achterhoede.
